Recursos educativos

https://actividadesyrecursos.jimdofree.com/  Recursos, actividades, aplicaciones, juegos, software educativo...

28 de diciembre de 2010

Crea contido dixital sobre un tema


Storify permítenos crea presentacións sobre un tema determinado buscando nos medios de comunicación social: Twitter, Google, Facebook, Flickr, YouTube, Blogs, Webs..., que logo podemos inserir no noso blog ou web.
Aquí tendes un exemplo sobre as posibilidades e valores dos blogs.


Visto en: Educación tecnológica

27 de diciembre de 2010

Prácticas dixitais na atención á Diversidade


Ourense, 11 e 12 de febreiro de 2011
Prácticas dixitais na atención á diversidade

Dende a nosa asociación prácenos anunciar o vindeiro II CongresoTADEGa que, baixo o título Prácticas dixitais na atención á diversidade, terá lugar os días 11 e 12 de febreiro de 2011 nun marco incomparable: Auditorio Municipal de Ourense.

Notas de interese

Toda a información relativa ao congreso (programa, obxectivos, inscricións, prezos, listaxes, etc.) figura actualizada na web do congreso que está no enderezo: www.encontros.tadega.net

Aberto o prazo de inscrición

Agardámosvos!

Aínda non moi convencido ou convencida? Velaquí tes os contidos:

Sistemas de Comunicación Alternativa e Aumentativa:

  1. DIVERTIC e TADEGa: Picaa, Aumentativa, Comunicación total…
  2. CATEDU: O portal Arasaac.
  3. Comunicador Persoal Adaptable (CPA).

Máis aló das aulas:

  1. Blogs e comunicacións accesibles para usuarios noveis.
  2. Rexistro Fonolóxico en logopedia Refocas-Refogal.
  3. Atención á Diversidade e dispositivos móbiles.
  4. Contos fáciles para situacións difíciles.

Alfombra de baile e outros trebellos dixitais.

Comunicación dixital I:

  1. Adaptacións para a discapacidade visual.
  2. Actividades con LIM na aula.
  3. Proxectos TIC e Diversidade da Fundación Orange.

Comunicación dixital II:

  1. Comunicador Persoal Adaptable (CPA).
  2. Proxecto Abalar e a Atención á Diversidade.
  3. Ponte nas Ondas (Radio Pontevedra, Ourense e Portugal).

Dispositivos e adaptacións para a diversidade:

  1. DancePad, Rfid e outros trebellos dixitais.
  2. Proxecto IN-TIC.
  3. Tecnoloxías para persoas con diversidade funcional.

Proxección do documental “María y yo”.

12 de junio de 2010

Abalar: teoría e práctica do uso das Tic.


Con frecuencia pregúntome cales son as razóns polas que boa parte do alumnado da ensinanza obrigatoria mostra desinterese, apatía ou aversión por todo o que significa traballo escolar, formación ou cultura, chegando, en ocasións, a situacións de abandono sen ter acadada a mínima titulación correspondente. Tampouco observo moito interese e compromiso entre os que promocionan e non engrosan as estatísticas de fracaso, limitándose a cumprir un trámite imposto que parece non estimulalos nin satisfacer ningunha expectativa vital, sendo presa fácil de ofertas ou alternativas non ligadas ao estudio ou á formación futuras.
Os constantes cambio sociais, económicos e tecnolóxicos da nosa sociedade, demandan do actual sistema educativo, transformacións e innovacións capaces de dar respostas de calidade ás necesidades formativas do alumnado que garantan o éxito escolar e o seu desenvolvemento persoal e profesional.
ABALAR é a adaptación ao sistema educativo galego do Proxecto “Escuela 2.0”, impulsado polo Ministerio de Educación en toda España. Con el preténdese impulsar un cambio de modelo educativo, baseado na integración plena das TIC na práctica educativa galega, que facilite o desenvolvemento de novos modelos pedagóxicos baseados na aprendizaxe interactiva e no espírito colaborativo e participativo dos docentes, para acadar estratexias de ensino-aprendizaxe innovadoras, capaces de dar respostas as necesidades de formación e elevar o nivel de competencia do noso alumnado .
Estes proxectos de cambio e innovación tecnolóxica suscitan sempre moitas dúbidas e preguntas, sobre todo agora que estamos ás portas da súa posta en marcha na nosa Comunidade no vindeiro ano académico en 5º de Primaria e 1º de ESO: hai sustento pedagóxico e formación suficiente para elo?, garántese a accesibilidade aos contidos dixitais a tódolos alumnos?, redúcese ou amplíase a fenda dixital e a desigualdade de oportunidades?...
A complexidade da infraestrutura e organización necesarias para desenvolvelo con éxito, non debería ser un obstáculo insalvable para avanzar na oferta de novas metodoloxías, nos cambios na relación entre profesores e entre profesores e alumnos, baseados no traballo autónomo e colaborativo, e en novos enfoques avaliativos e de tratamento da diversidade que nos permitan incorporar innovacións que se convirtan en elementos dinamizadores e de mellora do proceso de ensino e aprendizaxe.
Despois da informatizar a escola, cumpre escolarizar a informática. Si a Administración “cumple” coa dotación de medios tecnolóxicos e formativos, corresponde agora ao conxunto da comunidade educativa, e aos equipos directivos en especial, unha actitude positiva e un compromiso claro para integralos nas aulas, valorando e compartindo entre todos o que xa se está a facer, creando equipos de coordinación para o uso pedagóxico das novas tecnoloxías e o desenvolvemento de contidos propios, e sobre todo, desenvolvendo un proxecto democrático de xestión e participación conxunta, que garanta a igualdade de oportunidades, a atención ás necesidades de toda a diversidade e unha formación continua de calidade, necesaria para a integración do alumnado na sociedade do coñecemento.
As posibilidades que nos ofrecen as novas tecnoloxías son moitas. As novas dotacións permitiránnos elaborar materiais educativos propios en espazos web interactivos, con recursos e actividades específicas para cada alumno, que poden ser deseñados e editados polo conxunto do profesorado para personalizar e axustar os contidos aos diferentes ritmos de aprendizaxe, elaborando conxuntamente actividades e recursos (webs, wikis, blogs, redes educativas, programas de autor...) que nos permitan practicar novos sistemas de comunicación na aula baseados na interactividade co alumnado. Precisamos empezar para aprender, compartir experiencias, poñer en valor o noso traballo, coordinalo e ofertalo ao alumnado nas melloras condicións para acadar, entre todos, un proceso de ensinanza e aprendizaxe capaz de dar resposta ás necesidades de formación que os novos tempos demandan. Abanemos, pois.

Con esta reflexión quero sumarme ás demandas do profesorado especialista en pedagoxía terapéutica e audición e linguaxe para que o Proxecto Abalar inclúa tamén materiais e programas adaptados ao alumnado con necesidades específicas de apoio educativo.


29 de abril de 2010

La flor roja con el tallo verde

Una vez el pequeño niño fue a la escuela. Era muy pequeñito y la escuela muy grande. Pero cuando el pequeño niño descubrió que podía ir a su clase con sólo entrar por la puerta del frente, se sintió feliz.
Una mañana, estando el pequeño niño en la escuela, su maestra dijo:
- Hoy vamos a hacer un dibujo.
- Qué bueno- pensó el niño, a él le gustaba mucho dibujar, él podía hacer muchas cosas: leones y tigres, gallinas y vacas, trenes y botes.
Sacó su caja de colores y comenzó a dibujar.
Pero la maestra dijo: - Esperen, no es hora de empezar, y ella esperó a que todos estuvieran preparados.
- Ahora, dijo la maestra, vamos a dibujar flores.
- ¡Qué bueno! - pensó el niño, - me gusta mucho dibujar flores, y empezó a dibujar preciosas flores con sus colores.

Pero la maestra dijo:
- Esperen, yo les enseñaré cómo, y dibujó una flor roja con un tallo verde. El pequeño miró la flor de la maestra y después miró la suya, a él le gustaba más su flor que la de la maestra, pero no dijo nada y comenzó a dibujar una flor roja con un tallo verde igual a la de su maestra.

Otro día cuando el pequeño niño entraba a su clase, la maestra dijo:
- Hoy vamos a hacer algo con barro.
- ¡Qué bueno! pensó el niño, me gusta mucho el barro. Él podía hacer muchas cosas con el barro: serpientes y elefantes, ratones y muñecos, camiones y carros y comenzó a estirar su bola de barro.
Pero la maestra dijo:
- Esperen, no es hora de comenzar y luego esperó a que todos estuvieran preparados.
- Ahora, dijo la maestra, vamos a dibujar un plato.
- ¡Qué bueno! pensó el niño. A mí me gusta mucho hacer platos y comenzó a construir platos de distintas formas y tamaños.

Pero la maestra dijo:
-Esperen, yo les enseñaré cómo y ella les enseñó a todos cómo hacer un profundo plato.
-Aquí tienen, dijo la maestra, ahora pueden comenzar. El pequeño niño miró el plato de la maestra y después miró el suyo. A él le gustaba más su plato, pero no dijo nada y comenzó a hacer uno igual al de su maestra.

Y muy pronto el pequeño niño aprendió a esperar y mirar, a hacer cosas iguales a las de su maestra y dejó de hacer cosas que surgían de sus propias ideas.

Ocurrió que un día, su familia, se mudó a otra casa y el pequeño comenzó a ir a otra escuela. En su primer día de clase, la maestra dijo:
- Hoy vamos a hacer un dibujo.
- Qué bueno pensó el pequeño niño y esperó que la maestra le dijera qué hacer.

Pero la maestra no dijo nada, sólo caminaba dentro del salón. Cuando llegó hasta el pequeño niño ella dijo:

- ¿No quieres empezar tu dibujo?
- Sí, dijo el pequeño ¿qué vamos a hacer?
- No sé hasta que tú no lo hagas, dijo la maestra.
- ¿Y cómo lo hago? - preguntó.
- Como tú quieras contestó.
- ¿Y de cualquier color?
- De cualquier color dijo la maestra. Si todos hacemos el mismo dibujo y usamos los mismos colores, ¿cómo voy a saber cuál es cuál y quién lo hizo?
-Yo no sé- dijo el pequeño niño, y comenzó a dibujar una flor roja con el tallo verde."

Helen Buckley

27 de abril de 2010

O escunchadeiro da lingua

Elaboramos esta actividade, con EdiLim Xogamos?, para contribuir co Proxecto de Innovación lingüística do noso centro na promoción do uso da lingua galega.
A pantalla completa

28 de febrero de 2010

Diversidade




Nas diferenzas hai grandes posibilidades de aprendizaxe.

A Diversidade é a suma de tódalas nosas diferenzas. O seu respecto e atención é unha competencia de todos e todas.
Parabéns ás Asociacións Ámbar (Barbanza) e ADIS Vega Baja (Orihuela) polo seu traballo a prol da Diversidade funcional. Gracias polas vosas atencións.